Bieszczady – góry owiane legendą
Tych widoków nie zapomnisz. Dywany kwiatów na połoninach. Zbocza miękko schodzące ku dolinom. Zachody słońca nad szczytami i purpurowe lasy, kiedy jesień maluje liście bukom. Bieszczady to najpiękniejsze góry w Polsce – zawsze podkreślała podróżniczka Elżbieta Dzikowska. Zwiedziła cały świat, ale serce oddała podkarpackiej krainie łagodności.
Bieszczady są najniższym pasmem Karpat Wschodnich, które rozciąga się na terenach Polski, Ukrainy i Słowacji. Do polskiej strony przynależą Bieszczady Zachodnie, a ich najwyższym szczytem jest Tarnica, wznosząca się na wysokość 1346 m n.p.m., z żelaznym krzyżem na pamiątkę pobytu ks. Karola Wojtyły w Bieszczadach w 1953 roku. To tędy biegną górskie szlaki, którymi wędrował w młodości nie tylko święty Jan Paweł II, ale i Majster Bieda – bieszczadzki zakapior uwieczniony w piosence Wojtka Bellona. Jego śladami przez Połoninę Caryńską i Wetlińską, Szeroki Wierch, Halicz i Rozsypaniec podążają turyści zaczarowani krajobrazami. To ostatnia część Głównego Szlaku Beskidzkiego - najdłuższego szlaku pieszego w polskich górach, który bierze swój początek w Beskidzie Śląskim. Przed II wojną światową trasa wiodła aż po Czarnohorę, dziś na Ukrainie. Wytyczył ją zaś nie kto inny jak Mieczysław Orłowicz i dlatego jego imieniem również nazwano jedną z bieszczadzkich przełęczy. On to pisał w swoich przewodnikach o urokliwych skałach na Bukowym Berdzie i Bojkach – góralach mieszkających w dolinie.
Dziś w dolinach nie tylko „wstaje mgłą wilgotny dzień”, jak śpiewa Wolna Grupa Bukowina, ale i czekają na turystów przytulne pensjonaty i pyszna regionalna kuchnia. Od lat goszczeni herbatą w słynnym schronisku Chatka Puchatka na Połoninie Wetlińskiej, wieczorem zaglądają do kultowego baru „Siekierezada” w Cisnej. Jego nazwa przypomina książkę Edwarda Stachury i oparty na niej film, do którego zdjęcia powstawały na tych terenach. Bieszczady wciąż przyciągają filmowców niczym magnes. Ekipa serialu „Wataha” wracała w nie kilkakrotnie. Znalazła surowe piękno, ślady wilków i niedźwiedzi na śniegu. W tych lasach wciąż trwa pierwotna natura, dająca poczucie wolności. Może dlatego przed laty poeta Jerzy Harasymowicz prosił, aby jego prochy rozsypać nad połoninami.
Odkryj swoje Bieszczady.