Podkarpackie - Przestrzeń otwarta

5 najpiękniejszych szlaków w Bieszczadach

Podkarpacie to coraz popularniejszy kierunek wycieczek i wakacyjnych wyjazdów. W sezonie bieszczadzkie szlaki przemierzają miłośnicy górskich wędrówek, fani wypoczynku w stylu slow, czy poszukiwacze przygód podążający śladami kapitana Rebrowa z popularnego serialu Wataha.

Szlaki prowadzące na Połoninę Wetlińską, Caryńską czy Tarnicę ze względu na ich przystępność oraz umiarkowany stopień trudności są chętnie wybierane przez młodzież, seniorów a nawet rodziny z dziećmi. Wielu twierdzi, że być w Bieszczadach i nie odwiedzić kultowej Chatki Puchatka, to tak jakby nie być w nich wcale. Wybierając się w jedne z najpiękniejszych gór w Polsce warto dobrze zaplanować każdy dzień. Oto pięć najpiękniejszych bieszczadzkich szlaków.

1. Połonina Wetlińska – szlak żółty z Przełęczy Wyżnej

Połonina Wetlińska, z niemal mitycznym już schroniskiem Chatka Puchatka, to jeden z najbardziej rozpoznawalnych masywów w Bieszczadach. U jej podnóży znajdują się popularne miejscowości Wetlina oraz Smerek stanowiące doskonałą bazę wypadową do górskich wędrówek. Charakterystyczny układ roślinności z gęstym lasem bukowym na zboczach oraz całkowicie odsłoniętym szczytem sprawia, że wzniesienie łatwo rozpoznać nawet z dużej odległości. Prawdziwą ucztą dla oka i ducha jest spacer grzbietem Połoniny Wetlińskiej. Niezwykle urozmaicona rzeźba terenu, przepiękne widoki oraz poczucie oszałamiającej przestrzeni robią wrażenie nawet na doświadczonych wędrowcach. Niezapomniane wrażenia gwarantowane!
Czas podejścia: 1h 15 min.

Letni dzień. Krajobraz górski.

Widok na Połoninę Wetlińską i Caryńską, widoczne z Szerokiego Wierchu. Bieszczady.
Fot. Krzysztof Szaro

2. Połonina Caryńska – szlak czerwony z Brzegów Górnych

Druga z bieszczadzkich połonin, Połonina Caryńska, to kolejny punkt obowiązkowy do wpisania na listę. Rozciąga się na długości 4 kilometrów i ma 4 wierzchołki, z których trzy znajdują się na trasie szlaków turystycznych. Nazwę swą wzięła od wsi Caryńskie, która znajdowała się dawniej u podnóża góry. Przed wojną na połoninie wypasano zwierzęta  gospodarskie. Dziś  można spotkać turystów oczarowanych magicznymi widokami. Z jej szczytu rozpościera się wspaniała panorama na całe Zachodnie Bieszczady oraz Góry Sanocko-Turczańskie. Podziwiać można m.in. Połoninę Wetlińską, Dwernik-Kamień, dolinę Caryńskiego, pasmo Otrytu, gniazdo Tarnicy oraz Rawki.

Czas podejścia: ok. 1h 30 min.

Turyści na szlaku na Połoninie Caryńskiej. Po lewej stronie, na skałkach oznaczenie czerwonego szlaku. W tle szczyty gór

Bieszczady. Widok z Połoniny Caryńskiej.
fot. Krzysztof Zajączkowski

3. Tarnica – ścieżka „Orlik krzykliwy” z Wołosatego

Tarnica to najwyższy szczyt w polskich Bieszczadach (1346 m n.p.m.). Swoim zdobywcom oferuje wspaniałe widoki zarówno na polską, jak i ukraińską część gór. Ścieżka przyrodniczo-historyczna “Orlik krzykliwy” rozpoczyna się w Wołosatem i biegnie niemal równolegle ze szlakiem niebieskim. Wytyczona została przez Bieszczadzki Park Narodowy i oznakowana kolorem zielonym. Rozpoczyna się na cerkwisku, kończy na Tarnicy. Trasa jest bardzo urozmaicona – szlak wiedzie przez łąki i lasy. Łagodne podejścia urozmaicają strome wzniesienia, kładki i… schody. Ze szczytu, z charakterystycznym krzyżem papieskim, rozpościera się jedna z najpiękniejszych panoram w Bieszczadach. Tarnica jest jedynym bieszczadzkim szczytem zaliczanym do Korony Gór Polski, w skład której wchodzi 28 szczytów.

Czas podejścia: ok. 2 h 30 min.

Szlak górski. Na pierwszym planie drogowskaz z oznaczeniami szlaku. W tle szczyt Tarnicy. Najwyższej góry w polskich Bieszczadach.

Tarnica widziana z Wołosatego.
Fot: Agnieszka Szuwarzyńska

4. Mała i Wielka Rawka – szlak zielony/żółty z Przełęczy Wyżniańskiej

Szlak z Przełęczy Wyżniańskiej to najszybsza, choć nie najłatwiejsza, droga do celu jakim jest pasmo Rawek. Mimo, że są one nieco rzadziej odwiedzane niż Połonina Caryńska i Wetlińska warte są każdego wysiłku. Szlak prowadzi najpierw dość łagodnie przez Wierch Wyżniański do słynnej już Bacówki pod Małą Rawką, by następnie wspiąć się stromo ku szczytowi. Podejście choć wymagające jest krótkie, a trudy wędrówki szybko rekompensują nam przepiękne widoki. Będąc na Szczycie Małej Rawki (1267 m n.p.m.) warto podejść 15 min. za żółtymi znakami, by zdobyć Wielką Rawkę (1307 m n.p.m.). Wielka Rawka słynie ze wspaniałej panoramy obejmującej m.in. Połoninę Wetlińską, Połoninę Caryńską w całej długości, gniazdo Tarnicy oraz Bukowe Berdo. Mając do dyspozycji większą ilość czasu warto podejść niebieskim szlakiem do wyjątkowego miejsca zwanego Kremenarosem lub Krzemieńcem (45 min.). Jest to punkt styku granic trzech państw: Polski, Ukrainy i Słowacji. Zdjęcie przy symbolicznym obelisku obowiązkowe!

Jesienne zdjęcie połonin bieszczadzkich, w oddali szczyty gór.

Widok na Połoninę Wetlińską z Małej Rawki.
Fot. Krzysztof Szaro

5. Bukowe Berdo – szlak żółty z Mucznego

Choć Muczne to niepozorna, mała wioseczka u podnóża gór, stanowi znakomitą bazę wypadową w wyższe partie Bieszczadów. To dobre miejsce startowe do wyjścia na Bukowe Berdo, a z niego na Tarnicę lub Halicz. Rozpoczynającemu się przy Centrum Promocji Leśnictwa szlakowi żółtemu towarzyszy ścieżka przyrodnicza “Bukowe Berdo”. Podziwianie przyrody na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego to prawdziwa gratka zarówno dla młodszych, jak i starszych wędrowców. Szlak dzięki swemu urozmaiceniu dostarcza wielu wrażeń. Raz pnie się łagodnie przez las, raz przechodzi w szerszą przecinkę, by za jakiś czas zaskoczyć krótkim, bardziej stromym podejściem. Od momentu wyjścia na grzbiet rozpoczyna się prawdziwa uczta. Z Bukowego Berda podziwiać można m.in. Lutowiska, Muczne, Ukrainę, Kopę Bukowską, Krzemień, Halicz, Rozsypaniec, Szeroki Wierch i dolinę Terebowca oraz Połoniny i Rawki. Przez wielu szlak ten uznawany jest za jeden z najpiękniejszych w Bieszczadach.

Czas podejścia: ok. 2 h

Grupa turystów idąca górskim szlakiem.

Bieszczady. Widok z Bukowego Berda.
fot. Krzysztof Zajączkowski